การประเมินความพึงพอใจของนักศึกษาและการกระจายผลประโยชน์ของกองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา กรณีศึกษา: สถาบันระดับอุดมศึกษา

Abstract

ในปัจจุบัน ปัญหาความเหลื่อมล้ำทางสังคมระหว่างคนรวยกับคนยากจนมีเพิ่มมากขึ้น ซึ่งมีสาเหตุมาจากการกระจายรายได้ของประชาชนที่ไม่เท่าเทียมกัน จึงส่งผลทำให้โอกาสในการเข้าถึงการศึกษามีความแตกต่างกัน รัฐบาลจึงได้กำหนดนโยบายที่แก้ไขปัญหาความเหลื่อมล้ำในด้านโอกาสการเข้าถึงการศึกษาของประชาชนคือนโยบายการให้เงินกู้ยืมเพื่อการศึกษาของกองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา (กยศ.) โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อเปิดโอกาสให้นักเรียน นักศึกษาที่มาจากครอบครัวยากจนมีรายได้ไม่เกิน 200,000 บาทต่อปี สามารถเข้าถึงการศึกษาในระดับการศึกษาที่สูงขึ้น ดังนั้น กองทุน กยศ. จึงเป็นกองทุนที่มุ่งวัตถุประสงค์ทางด้านสังคมเพียงอย่างเดียว แต่จากการศึกษาพบว่า กองทุน กยศ. ไม่ได้ช่วยเพิ่มโอกาสการเข้าถึงการศึกษาของนักเรียน นักศึกษาที่มาจากครอบครัวยากจนอย่างแท้จริง เนื่องจากระบบการบริหารจัดการกองทุนไม่มีประสิทธิภาพทำให้ผลประโยชน์ของกองทุนจึงไม่ตกกับผู้กู้ยืมที่มาจากครอบครัวยากจน กระบวนการให้กู้ยืมเงินของกองทุน กยศ. ให้อำนาจสถานศึกษาในการคัดเลือกผู้กู้และพิจารณาอนุมัติให้เงินกู้ยืมมากเกินไป จึงทำให้การให้เงินกู้ยืมของสถาบันการศึกษาระหว่างมหาวิทยาลัยของรัฐกับมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐมีความแตกต่างกัน นอกจากนี้ การกระจายผลประโยชน์ของกองทุน ยังพบว่า ผลประโยชน์ตกกับครัวเรือนที่มีรายได้ปานกลางมากกว่าครัวเรือนที่ยากจนที่สุด ทำให้โอกาสในการเข้าถึงผลประโยชน์ของกองทุนของครัวเรือนที่ยากจนไม่สามารถเข้าถึงได้อย่างแท้จริง ไม่สอดคล้องกับวัตถุประสงค์ของการจัดตั้งกองทุนให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา สะท้อนให้เห็นว่า การกระจายผลประโยชน์ของกองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา มีการจัดสรรเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษาที่ไม่มีความเป็นธรรม