Value Chain Analysis of Garnet Bar Jewelry Chanthaburi

  • พูลศิริ ประคองภักดิ์ Rajamangala University of Technology Tawan-ok
  • ภัทรบดี พิมพ์กิ Rambhai Barni Rajabhat University
  • ภัทรา ศรีสุโข Rambhai Barni Rajabhat University
  • วรฉัตร อังคะหิรัญ Rambhai Barni Rajabhat University
  • นฤมล เลิศคำฟู Rambhai Barni Rajabhat University
  • สุรพงษ์ ปัญญาทา Rambhai Barni Rajabhat University
  • พนม จงกล Rambhai Barni Rajabhat University
  • กรกนก สนิทการ Rambhai Barni Rajabhat University
Keywords: Value Chain; Jewelry; Gemstone; Garnet Bar

Abstract

This research aims to study the production and distribution process of garnet bar jewelry and to analyze the value chain of garnet jewelry. The population of this research is gem and jewelry entrepreneurs in Chanthaburi Province and in-depth interview is utilized to carry out research. The results found that garnet gemstones which are commonly used for jewelry production are reddish-brown or dark reddish-orange garnets imported from Africa. Then, it is cut into cylindrical bars with a diameter of approximately 3-5 mm. and a length of 7-15 mm. It is favorably used to produce necklaces, bracelets, and rings. In analyzing activities according to the principles of supply chain analysis found that the strengths of main activities of the entrepreneurs are they stay in the sources area of quality raw materials (garnet). The entrepreneurs have the knowledge and ability to cut gemstones and design jewelry. There is a definite product distribution channel. Focus on direct marketing to customers to offer the product value directly to customers and focus on word-of-mouth marketing. In addition, the entrepreneurs also provide after-sale customer service. As for additional activities in the supply chain, it starts with purchasing raw materials that are available locally at all times. The production process relies on the skill or expertise of the entrepreneurs. However, there is wide use the modern equipment which produces a work quality more stable. Regarding the entrepreneur's characteristics, it is found that most entrepreneurs have high expertise due to their experience in this profession for a long time.

References

จักรกฤษณ์ ดวงพัสตรา. (2563). การเพิ่มการมีส่วนร่วมของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในโซ่คุณค่าอัญมณีและเครื่องประดับโลก. วารสารวิทยาการจัดการ, 37(1), 80-106.

ณัฐสิน ตรีเพ็ชร. (2559). กลยุทธ์การเพิ่มยอดขายสินค้าแฟชั่นประเภทอัญมณีและเครื่องประดับ กรณีศึกษา : แบรนด์ แอคทีวิตี้ วัน. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหิดล.

นภัส แดงบุหงา. (2559). ปัจจัยที่ส่งผลให้เกิดนวัตกรรมในวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม : กรณีศึกษาธุรกิจอัญมณีและเครื่องประดับ. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

พิมพ์นารา สมศักดิ์ขจร. (2565). การจัดการห่วงโซ่อุปทานของพลอยอัญมณีในไทยหลังสถานการณ์วิกฤตโรคระบาด โควิด-19. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

พัชรี ปรีเปรมโมทย์, พิมพ์ทอง ทองนพคุณ, วรชัย รวบรวมเลิศ, ดาวรรณ หมัดหลี, อลงกรณ์ ประมวญทรัพย์, และปาริฉัตร เต็งสุวรรณ์. (2565). การสร้างมูลค่าเพิ่มเพื่อยกระดับรายได้ของธุรกิจอัญมณี และเครื่องประดับจังหวัดจันทบุรี. วารสารบริหารธุรกิจ นิด้า, 30, 123-141.

วันชัย ลีลากวีวงศ์, สิริพงศ์ จึงถาวรรณ, และเรืองวิชช์ ฟักประไพ. (2562). การเพิ่มคุณค่าในโซ่คุณค่าของอุตสาหกรรมอัญมณีและเครื่องประดับกรณีศึกษา : วิสาหกิจชุมชนพลอยไพลินนิลเมืองกาญจน์. ใน การประชุมเชิงวิชาการประจำปีด้านการจัดการโซ่อุปทานและโลจิสติกส์ ครั้งที่ 8 (น. 311-319). สืบค้นจาก https://www.thailog.org/wp-content/uploads/2019/01/6-3.pdf

ศศินภา บุญพิทักษ์, วราภรณ์ จันทร์เวียง, และสำราญ ชำโสม. (2557). งานวิจัยฉบับสมบูรณ์เรื่องการศึกษาระบบโลจิสติกส์สายธารคุณค่าของห่วงโซ่อุปทานอุตสาหกรรมอัญมณีและเครื่องประดับในจังหวัดจันทบุรี. จันทบุรี: มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.

ศูนย์ข้อมูลอัญมณีและเครื่องประดับ. (2564). การจัดหาวัตถุดิบอย่างมีจริยธรรมในอุตสาหกรรมอัญมณี. สืบค้นจาก https://infocenter.git.or.th/article/article-20211217

สถาบันวิจัยเศรษฐกิจป๋วย อึ๊งภากรณ์. (2563). อุตสาหกรรมอัญมณีและเครื่องประดับ. สืบค้นจาก https://www.pier.or.th/forums/2020/18/jewelry/

สำนักงานจังหวัดจันทบุรี. (2564). แผนพัฒนาจังหวัดจังหวัดจันทบุรี พ.ศ. 2561-2565 (ฉบับทบทวนปี พ.ศ. 2564). สืบค้นจาก https://www.chanthaburi.go.th/news_devpro/?limit=20

สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจสร้างสรรค์ (องค์การมหาชน). (2565). รายงานการศึกษาการพัฒนาอุตสาหกรรมสร้างสรรค์

สาขาสินค้าแฟชั่นปี 2565. สืบค้นจาก https://article.tcdc.or.th/uploads/media/2022/12/2/media_Creative-Industries-Development-Report-Fashion-2022.pdf

สุรินทร์ อินทะยศ. (2563). การประเมินศักยภาพในการยกระดับจังหวัดจันทบุรีสู่นครแห่งอัญมณีของโลก. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 28(1), 269-296.

เสาวลักษณ์ จิตติมงคล, อรุณี ฮามคำไพ, มัลลิกา จำปาแพง, และวิไลพร พลอยวิเลิศ. (2566). ห่วงโซ่คุณค่าผลิตภัณฑ์ชุมชนที่ส่งผลต่อการพัฒนาเศรษฐกิจสร้างสรรค์ด้านวัฒนธรรมท้องถิ่นในจังหวัดกาฬสินธุ์. วารสารวิชาการและวิจัย มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, 13(3), 97-113.

อมรรัตน์ อนันต์วราพงษ์. (2560). หลักการวิจัยเพื่อพัฒนาผลิตภัณฑ์ภูมิปัญญาไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อารยา องค์เอี่ยม, และพงศ์ธารา วิจิตเวชไพศาล. (2561). การตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือวิจัย. วิสัญญีสาร, 44(1), 36-42.

Porter, M. E. (1985). The Competitive Advantage: Creating and Sustaining Superior Performance. New York: Free Press.

Published
2024-06-13