มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึงกับปรัชญาการศึกษาเพื่อการพัฒนาชุมชน

Abstract

          การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษารูปแบบการจัดการศึกษาดั้งเดิมของมหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึงในการพัฒนาชุมชน และวิเคราะห์และเสนอแนวทางการจัดการศึกษาแก่ชุมชนตามปรัชญาการศึกษาของมหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง ใช้แนวทางการศึกษาวิจัยเชิงคุณภาพ  (Qualitative Research)  โดยอาศัยแนวประวัติศาสตร์ของสถาบันการศึกษาชุมชนร่วมวิเคราะห์ให้เห็นภาพตามหลักการวิธีวิทยาทางประวัติศาสตร์ ผลการศึกษา รูปแบบการจัดการศึกษาดั้งเดิมของมหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึงในการพัฒนาชุมชน จากการศึกษาที่เน้นการฝึกฝนครูเพื่ออกไปพัฒนาท้องถิ่นเปลี่ยนเป็นพบว่าหลักสูตรถูกปรับตามโครงสร้างทางสังคมสมัยใหม่ทำให้จำนวนนักศึกษาเพิ่มขึ้นตามโปรแกรมวิชาใหม่ๆ ที่เปิดเพิ่ม รวมถึงการผลิตบัณฑิตปริญญาตรีภาคพิเศษ วันเสาร์และวันอาทิตย์ มีระบบการประกันคุณภาพการศึกษาเข้ามาตรวจสอบการจัดการเรียนการสอนยุคนี้ถือว่าผู้เรียนเป็นบุคคลสำคัญที่สุด บรรดาครู-อาจารย์ต้องยอมรับว่าผู้เรียนเป็นเอกัตบุคคลที่มีอิสระในการกระทำอะไรก็ได้ที่คิดแล้วว่าดีและพร้อมที่จะรับผลที่เกิดขึ้นในอนาคต รูปแบบของการจัดการศึกษาจึงเปลี่ยนไปเป็นการแข่งขันที่รุนแรงระหว่างสถาบันอุดมศึกษาด้วยกันเองมีเรื่องของการอวดอ้างสรรพคุณตัวเลขคะแนนของผลการประเมินคุณภาพทางการศึกษาที่ทาง สกอ. เป็นผู้ประเมิน นำมาเป็นแม่เหล็กดึงดูดผู้เรียนแทนการมองที่คุณภาพของการจัดการศึกษาเพื่อสร้างทรัพยากรมนุษย์ไปช่วยเหลือชุมชนตามปรัชญาการศึกษาเพื่อพัฒนาท้องถิ่น ทำให้พบว่า แนวทางการจัดการศึกษาแก่ชุมชนตามปรัชญาการศึกษาของมหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึงในอนาคตควรต้องสร้างหลักสูตรการเรียนการสอนสายวิชาชีพครูที่เกี่ยวข้องกับชุมชนท้องถิ่นและผลิตบัณฑิตที่เป็นความต้องการของท้องถิ่น ที่มีความโดดเด่นเฉพาะของท้องถิ่น จึงจะสามารถตอบโจทย์ของปรัชญาการจัดการศึกษาของมหาวิทยาลัยราชภัฏที่มุ่งผลิตครูบนพื้นฐานของความใฝ่ดี ใฝ่รู้ สู้งานได้อย่างแท้จริงอย่างเช่นในอดีต