Practical Conditions of Civic Education : Teachers’ Informedness of Civic Education and Problems in Carrying it out in Public Schools in Bangkok

Main Article Content

Kulachart Taksapaibool

Abstract

This research paper titled “The practical conditions of civic education : teachers’ informedness of civic education and problems in carrying out civic education in public schools in Bangkok”, has the following objectives: (1) to study citizenship teachers’informedness of civic education; (2) to study the problems in carrying out civic education in public schools in Bangkok. The sample group for this research is secondary school teachers who are teaching the subject in the present semester or those who used to teach it for at least one full semester – long period. The research follows probability sampling, using stratified sampling method on the condition that the first 70 teachers come from 121 schools under the Office of Basic Education Commission (OBEC) and the second 70 come from 102 schools under Bangkok Metropolitan Administration, totaling 140. The research uses mixed methods. The research tools used are the questionnaire about the level of the citizenship teachers’ informedness about civic education and the problems in carrying it out, and interview guide for the teachers who teach citizenship. The analysis of the data is conducted using percentage, average, standard deviation and analytical description.


The findings reveals that the citizenship teachers under study are generally very well informed about civic education in all four aspects: (1) the informedness about civic education (= 4.00, S.D. = 0.49); (2) the informedness about the persons related to citizenship; (3) the informedness about the place for the learning management of citizenship (= 3.87, S.D. = 0.50); and (4) the informedness about the time period for teaching and learning citizenship (= 3.47, S.D. = 0.56). It also demonstrates the overall moderate level of the teachers’ problems in the learning management of citizenship (= 2.97, S.D. = 0.75). Arranged in descending order according to the values of average and standard deviation, the problem about the content of the subject (= 3.13, S.D. = 0.90) and the one about organizing learning activities (= 3.13, S.D. = 0.92) are most prominent, followed by the problems about the students (= 3.03, S.D. = 0.86) and then the ones concerning the area (= 2.81, S.D. = 0.79). Least prominent are the problems about the teachers (= 2.76, S.D. = 0.94). The combination of the empirical data with the interview findings demonstrates that the teachers are very knowledgeable about citizenship. They know and understand the process of citizenship learning management, knowing what strategies should be used to create active citizens. However, they have been hampered by the practical condition that has come in the form of structural problems of the system, causing them to lack flexibility in learning management. In addition, the teachers have an obligation to the assessment of their students under the time frame. The end result of these problems is discernible in the students of citizenship.

Article Details

Section
Research Articles

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2503). แผนการศึกษาแห่งชาติ. กรุงเทพฯ: คุรุสภาลาดพร้าว.
_______. (2545). หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2544. กรุงเทพฯ: คุรุสภาลาดพร้าว.
_______. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: คุรุสภาลาดพร้าว.
ฐิติกร สังข์แก้ว สราวุธ ทับทอง และอรรถสิทธิ์ พานแก้ว. (2559). จุด (ไม่) จบ: ช่วงฉากการเมืองไทย
48 – 59. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
ณธรา เหมือนปิ๋ว. (2561). การพัฒนาพลเมืองไทยให้มีความเป็นพลเมืองโลกในประเทศไทยยุค 4.0.
วารสารครุศาสตร์. 46(3), 86-99.
ปรตี ประทุมสุวรรณ์ (2562). การศึกษาเพื่อการพัฒนาความเป็นพลเมืองโลก : การเรียนรู้แบบบูรณา
การสู่การพัฒนาอย่างยั่งยืน ; Education for Global Citizenship Development: Integrated Learning for Sustainable Development. Education Management and Innovation Journal. 2(1), 90-103.
พยนต์ธร สำเร็จกิจเจริญ. (2553). ผลของรูปแบบการจัดการเรียนรู้เชิงบูรณาการเพื่อเสริมทักษะ การคิดสำหรับนักศึกษาสาขาวิชาคอมพิวเตอร์ธุรกิจ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวน
สุนันทา. คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, กรุงเทพฯ.
พรวีนัส อัมพวัน, ปรีชา สามัคคี และกฤตพร แซ่แง่ สายจันทร์. (2561). Eclectic Learning
Management Model that Promotes Good Democratic Citizenship; รูปแบบการจัดการเรียนรู้แบบผสมผสานที่ส่งเสริมความเป็นพลเมืองดี ในระบอบประชาธิปไตยของนักเรียนระดับมัธยมศึกษา. วารสารเทคโนโลยีภาคใต้. 11(1), 79-85.
วิภาพร มาพบสุข. (2540). จิตวิทยาทั่วไป. กรุงเทพฯ: ศูนย์ส่งเสริมวิชาการ.
วิวัฒชัย หล่มศรี และภาณุวัฒน์ ภักดีวงศ์. (2559). รูปแบบการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาความเป็น
พลเมือง ตามระบอบประชาธิปไตยของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์. 11(2), 287-302.
สุนีย์ บันโนะ และวลัยพร ศิริภิรมย์. (2018). จิตสำนึกความเป็นพลเมืองโลกของนักเรียนใน
กรุงเทพมหานคร. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา. 12(1), 104-121.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ. (2557). แนวทางการจัดการเรียนการรู้รายวิชาเพิ่มเติมหน้าที่พลเมือง. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภา.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา สำนักงานคณะกรรมการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลาง กลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ:
โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
อุทัย ดุลยเกษม. (2543). ศึกษาเรียนรู้. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์.
Thai Civic Education. (2558). หลักการร่วมด้านการจัดการเรียนรู้และการเผยแพร่เกี่ยวกับความเป็นพลเมืองในสังคมประชาธิปไตย. (22 กันยายน 2558) สืบค้นจากhttp://www.thaiciviceducation.org/index.php/aboutus/common-principle/learning-process.