ผลของการกระโดดซ้ำต่อความสามารถในการทรงท่าในวัยรุ่นตอนต้นที่มีภาวะอุ้งเท้าแบนชนิดยืดหยุ่น

Abstract

ภาวะอุ้งเท้าแบนชนิดยืดหยุ่นสามารถเกิดขึ้นได้ตั้งแต่วัยเด็กถึงผู้ใหญ่ โดยอุ้งเท้าจะมีการพัฒนามากในช่วงวัยรุ่นตอนต้น และพัฒนาช้าลงเมื่อเข้าสู่วัยผู้ใหญ่ ภาวะอุ้งเท้าแบนที่เกิดขึ้นในวัยรุ่นตอนต้น สามารถรบกวนการทำกิจกรรมต่าง ๆ ที่ต้องมีการลงน้ำหนัก และกิจกรรมที่มีการทรงท่าร่วมด้วย ซึ่งหากไม่ได้รับการดูแลที่ถูกต้อง ภาวะอุ้งเท้าแบนสามารถส่งผลกระทบต่อข้อต่ออื่นๆ ของรยางค์ขา ทำให้ความสามารถในการทรงท่าวลดลง และเกิดการบาดเจ็บในอนาคตได้ วัตถุประสงค์: เพื่อเปรียบเทียบระยะการเคลื่อนที่ของกระดูกนาวิคูล่าและความสามารถในการทรงท่าทั้งก่อนและหลังการทำกิจกรรมกระโดดซ้ำ ในวัยรุ่นตอนต้นที่มีและไม่มีภาวะเท้าแบนชนิดยืดหยุ่น ระเบียบวิธีวิจัย: อาสาสมัครวัยรุ่นตอนต้นอายุระหว่าง 13-14 ปี แบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม คือกลุ่มอุ้งเท้าปกติ และกลุ่มอุ้งเท้าแบนชนิดยืดหยุ่น โดยอาสาสมัครทุกคนจะได้รับการทดสอบระยะการเคลื่อนที่ของกระดูกนาวิคูล่าและความสามารถในการทรงท่าขณะยืนบนขาข้างเดียวร่วมกับลืมตา หลับตา และยืนบนพื้นโฟม ทั้งก่อนและหลังการกระโดดซ้ำ เมื่อได้ข้อมูลทั้งหมดแล้วจึงนำมาเปรียบเทียบก่อนและหลังการกระโดดซ้ำด้วยสถิติ Wilcoxon Signed-Rank test และเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มด้วยสถิติ Mann-Whitney U test ผลการวิจัย: พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติของระยะการเคลื่อนที่ของกระดูกนาวิคูล่าและความสามารถในการทรงท่าขณะยืนบนขาข้างเดียวร่วมกับลืมตาบนพื้นแข็งระหว่างกลุ่มอุ้งเท้าปกติและอุ้งเท้าแบนทั้งก่อนและหลังการกระโดดซ้ำ โดยหลังการกระโดดซ้ำพบว่าทั้งสองกลุ่มมีการเคลื่อนที่ของกระดูกนาวิคูล่ามากขึ้น และยังพบว่ากลุ่มอุ้งเท้าแบนมีความสามารถในการทรงท่าบนขาข้างเดียวลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ อาจเนื่องมาจากมีการล้าของกล้ามเนื้อเกิดขึ้นหลังการกระโดดซ้ำ ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของโครงสร้างที่พยุงอุ้งเท้าด้านใน เกิดการเคลื่อนที่ของข้อต่อ และการเปลี่ยนแปลงพื้นที่ในการลงน้ำหนักของฝ่าเท้า แต่อย่างไรก็ตามในการยืนหลับตาและยืนบนพื้นโฟมยังไม่พบความแตกต่างที่ชัดเจนของทั้งสองกลุ่ม อาจเนื่องมาจากระบบการรับความรู้สึกที่ใช้ในการทรงท่าของวัยรุ่นตอนต้นยังพัฒนาไม่เต็มที่เท่าวัยผู้ใหญ่ และช่วงอายุนี้ยังต้องพึ่งพาระบบการมองเห็นเพื่อช่วยในการทรงท่า จึงทำให้ไม่พบความแตกต่างที่ชัดเจน ดังนั้นในการศึกษาครั้งถัดไป จึงแนะนำให้ศึกษาเพิ่มเติมในวัยผู้ใหญ่ เพื่อจะได้ทราบถึงผลของการทำกิจกรรมลงน้ำหนักซ้ำ ต่อการทรงท่าที่เปลี่ยนแปลงไปได้อย่างชัดเจนยิ่งขึ้น และแนะนำให้ผู้ที่มีภาวะอุ้งเท้าแบนได้รับการรักษาตั้งแต่เริ่มต้น เพื่อลดความเสี่ยงต่าง ๆ ที่สามารถเกิดขึ้นในอนาคตได้