Nursing Guidelines for Patients with Non-communicable Diseases Nursing Practice in Community
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Non-communicable diseases are a major national problem due to increasing patient’s numbers every year; therefore, it is significant to solve this problem urgently. Public health services system which was designed to serve mainly acute diseases should be changed to increase taking care of community patients aiming at covering this problem and getting good outcomes. Nursing guidelines for patients with non-communicable diseases mainly consists of 1) determining the structure and workforce of nurses to facilitate work performance 2) empowering patients for self-management 3) designing healthcare service system from healthcare facilities to patient’s resident 4) promoting decision-making to patients with complications 5) developing clinical information system and 6) having public health policies and resources of help. To improve nursing care for community patients with non-communicable diseases includes these suggestions: 1) developing public policy at the local level 2) organizing service systems for patients with non-communicable diseases 3) making information database system 4) developing nursing care that involves cooperation among individuals, families, and communities, and 5) monitoring and evaluation.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารการพยาบาลและสุขภาพ สสอท. ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารการพยาบาลและสุขภาพ สสอท. ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารการพยาบาลและสุขภาพ สสอท. หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมด หรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ หรือเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารการพยาบาลและสุขภาพ สสอท. ก่อนเท่านั้น
References
กองโรคไม่ติดต่อ กระทรวงสาธารณสุข. (2563). รายงานสถานการณ์โรค NCDs เบาหวาน ความดันโลหิตสูง และปัจจัยเสี่ยงที่เกี่ยวข้อง พ.ศ. 2562. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์อักษรกราฟฟิคแอนด์ดีไซน์.
คณะกรรมการอำนวยการจัดทำแผนพัฒนาสุขภาพแห่งชาติ ฉบับที่ 12 กระทรวงสาธารณสุข. (2559). แผนพัฒนาสุขภาพแห่งชาติฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560-2564). สืบค้น 1 สิงหาคม 2566, จากhttps://dmsic.moph.go.th/index/download/699
จันทร์เพ็ญ ประโยงค์, พิสมัย ไชยประสบ, และดรุณี มั่นใจวงค์. (2563). การพัฒนารูปแบบการดูแลผู้ป่วยโรคเรื้อรังโดยการมีส่วนร่วมของชุมชนในอำเภอบ้านธิ จังหวัดลำพูน. วารสารวิชาการสาธารณสุข, 29(5), 803-812.
ณิสาชล นาคกุล. (2561). การพัฒนารูปแบบการดูแลผู้ป่วยเรื้อรังกลุ่มติดบ้าน ติดเตียง ในเขตเทศบาลนคร สุราษฎร์ธานี. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 28(3), 36-50.
ธวัชชัย สัตยสมบูรณ์, และยุวนุช สัตยสมบูรณ์. (2563). รูปแบบการดูแลผู้ป่วยโรคเรื้อรังและการสนับสนุนการจัดการตนเองในผู้ป่วยความดันโลหิตสูงและผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2: การทบทวนวรรณกรรม อย่างเป็นระบบ. วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้, 7(2), 232-243.
นุชรัตน์ มังคละคีรี, เนาวรัตน์ เสนาไชย, และอนันตศักดิ์ พันธ์พุฒ. (2564). ความท้าทายในการดูแลผู้ที่เป็นเบาหวานวัยทำงาน: บทบาทพยาบาลเวชปฏิบัติชุมชน.วารสารพยาบาลทหารบก, 22(3) ,19-27.
ปวีณา นราศรี, กานต์ ฉลาดธัญญกิจ, และนพวรรณ เปียซื่อ. (2560). บทบาทของพยาบาลในการจัดการดูแลกลุ่มโรคไม่ติดต่อเรื้อรังระดับปฐมภูมิ ตามแนวคิดเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน. รามาธิบดีพยาบาลสาร, 23(1), 27-43.
พิสมัย บุญเลิศ, เทิดศักดิ พรหมอารักษ์, และศุภวดี แถวเพีย. (2559). การพัฒนารูปแบบการดูแลสุขภาพอย่าง
ต่อเนื่องสำหรับผู้สูงอายุกลุ่มติดบ้าน ติดเตียงในโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพ ตำบลบ้านดงมัน ตำบลสิงห์โคก อำเภอ เกษตรวิสัย จังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารสำนักงานป้องกันและควบคุมโรคที่ 7 จังหวัดขอนแก่น, 23(2), 79-87.
ศิริวรรณ พิทยรังสฤษฏ์, ปานทิพย์โชติ เบญจมาภรณ์, และปวีณา ปั้นกระจ่าง. (2559). สถานการณ์การควบคุมการบริโภคยาสูบ ของประเทศไทย พ.ศ. 2559. กรุงเทพมหานคร: เจริญดีมั่นคงการพิมพ์.
ศิริวรรณ พิทยรังสฤษฏ์, และปวีณา ปั้นกระจ่าง. (2561). รายงานสถิติการบริโภคยาสูบของประเทศไทย พ.ศ. 2561. กรุงเทพมหานคร: เจริญดีมั่นคงการพิมพ์ .
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2560). การสำรวจพฤติกรรมการสูบบุหรี่และการดื่มสุราของประชากร พ.ศ.2560.
กรุงเทพมหานคร: เท็กซ์แอนด์เจอร์นัล.
สำนักการพยาบาล กระทรวงสาธารณสุข. (2559). แนวทางการพยาบาลผู้ป่วยโรคเรื้อรัง. นนทบุรี: สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข.
หทัยชนก บัวเจริญ. (2561). การสร้างเสริมสุขภาพเพื่อดูแลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองสู่เป้าหมายการพัฒนาที่ยังยืน. วารสารเกื้อการุณย์, 25(2), 185-194.
Berkman L. F., Glass T. (2000). Social integration social network and health. In L. F. Berkmand, & I. Kawachi (Eds.), Social epidemiology (pp 137-173). New York: Oxford University.
Naruse, T., Sakai, M., Matsumoto, H., & Nagata, S. (2015). Diseases that precede disability among latterstage elderly individuals in Japan. Bioscience Trends Journal, 9(4), 270–4.
Siantz, E., & Aranda, M. P. (2014). Chronic disease self management interventions for adults with serious mental illness: A systematic review of the literature. General Hospital Psychiatry, 36(3), 233–44.
World Health Organization. (2013). Global action plan for the prevention and control of noncommunicable diseases 2013-2020. Geneva: World Health Organization.