มาตรการการเยียวยาผู้เสียหายอันเกิดจากสินค้าไม่ปลอดภัย กรณีศึกษา: การเยียวยาความเสียหายทางจิตใจ

Abstract

การวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อจะศึกษาถึงมาตรการการเยียวยาผู้เสียหายอันเกิดจากสินค้าไม่ปลอดภัย โดยการเยียวยาผู้เสียหายด้านความเสียหายทางจิตใจ ซึ่งปัจจุบันนี้ตามสภาพสังคมความเป็นอยู่และเศรษฐกิจที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลาการค้าขายระหว่างประเทศนั้น มีการเปิดการค้าแบบเสรีมากขึ้น จึงทำให้ผู้ประกอบการหรือผู้ผลิตบางรายมีการเอาเปรียบผู้บริโภคมากขึ้น ซึ่งประเทศไทยได้มีการกฎหมายบังคับใช้เพื่อเอาผิดกับผู้ประกอบการ รวมถึงพระราชบัญญัติว่าด้วยสินค้าไม่ปลอดภัย แต่ปัจจุบันการผลิตเครื่องสำอางค์หรือผลิตภัณฑ์ความสวยความงามบางชนิดมีกระบวนการการผลิตที่สับซ้อน และบุคคลที่เกี่ยวข้องในการผลิตมีเป็นจำนวนมาก หรือจึงทำให้เข้าถึงผู้ผลิตหรือผู้ประกอบการโดยตรงค่อยข้างลำบาก และปัจจุบันการผลิตเครื่องสำอางค์อาจจะมีสารเคมีหรือสารต้องห้าม ในส่วนผสมมากเกินมาตรฐานที่กฎหมายได้กำหนดไว้ จึงทำให้ผู้บริโภคได้อันตรายจากผลิตภัณฑ์ดังกล่าว ดังนั้น จึงจะเห็นได้ว่าหากผู้บริโภคได้อันตรายจากการบริโภคผลิตภัณฑ์ดังกล่าวและทำให้ผู้บริโภคเกิดความเกิดเสียหาย จึงควรมีมาตรการที่จะรองรับที่เยียวยาผู้บริโภคที่ได้รับความเสียหายจากสินค้าไม่ปลอดภัย
จากการศึกษาผู้ศึกษาได้เสนอแนวทางการแก้ไข้ปัญหาทางกฎหมายในการเยียวยาความเสียจากสินค้าไม่ปลอดภัย โดยผู้ศึกษาได้นาหลักกฎหมายต่างประเทศมาปรับใช้เพื่อพัฒนากฎหมายของประเทศไทยให้เหมาะสมกับสภาพเศรษฐกิจในปัจจุบัน เพื่อให้ความเป็นธรรมและเพื่อคุ้มครองแก่ผู้บริโภคเพื่อให้ได้รับความเยียวยาความเสียหายอันเกิดจากการใช้สินค้าไม่ปลอดภัย โดยให้ผู้เสียหายได้กลับคืนสู่สภาพเดิมให้ได้มากที่สุด โดยวินิจฉัยตามพฤติการณ์และความร้ายแรงต่อความเสียหายที่เกิดขึ้น โดยกำหนดหลักเกณฑ์ให้ชัดเจนเพื่อสะดวกแก่การพิจารณาและประหยัดเวลามากขึ้น และการพัฒนาปรับปรุงกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับความรับผิดต่อความชำรุดบกพร่องหรือความเสียหายที่เกิดขึ้นจากสินค้านั้นย่อมเป็นประโยชน์ต่อระบบเศรษฐกิจของประเทศและสังคมโดยรวม